„Kobieta, która płacze” Zoe Valdes

Wszystkie kobiety pragną być jedyne, kochane i doceniane przez wybranka. Chyba z największym naciskiem na „jedyne”. Chcą być muzą, weną, po prostu wszystkim dla tego mężczyzny. W książce „Kobieta, która płacze” autorstwa Zoe Valdes poznajemy losy Dory Maar – ofiary, kochanki i muzy Pabla Picassa, która mogła o byciu jedyną i szanowaną tylko pomarzyć. Pokochała wielkiego Mistrza tak bardzo, że nawet będąc pomiataną, nie odeszła. Trwała wiernie przy nim również podczas tworzenia jego największego dzieła. Czy Picasso ją kochał? Czy można nazwać miłością uczucie jakim Picasso darzył Dorę, wybitną fotografkę z Chorwacji?

„Po Picassie tylko Bóg”

On był dla niej wszystkim. Był dla niej Bogiem. To, co powiedział, było najważniejsze. Dora zatraciła się w nim całkowicie. Tego, że była źle traktowana, nie dostrzegała. Dzielnie znosiła poniżanie. Jej uczucie do Picassa było prawdziwe. Dora Maar to kobieta piękna, przyciągająca pożądliwe spojrzenia, spragniona miłości tego mężczyzny, który nie posiadał umiejętności kochania. Wielki Mistrz za to opanował do perfekcji sztukę manipulowania nią, wykorzystywania. Na oczach czytelnika rozgrywa się zdumiewający spektakl, w którym kobieta jest marionetką w rękach mężczyzny i jest z tego zadowolona.

Autorka oprócz postaci Dory przybliża sylwetkę Picassa jako władczego mężczyzny, który nie liczy się z uczuciami innych.

„Kobieta, która płacze” to niesamowita opowieść o trudnych relacjach między kochankami. Bardzo smutna, chwilami przerażająca. Czytelnik ma szansę poznać blaski i cienie kariery słynnego hiszpańskiego malarza oraz wpływ Dory na jego twórczość. Warto zaznajomić się z pozycją. Jest tego warta.

Agnieszka Miśkowiec.

Dodaj komentarz