Domy Srebrne Jak Namioty

Wystawa „Domy srebrne jak namioty” została do Muzeum Współczesnego Wrocław przeniesiona z Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki. Jej pierwsza odsłona miała na celu przede wszystkim wyprowadzenie romskiej tematyki z marginesów do głównego dyskursu społecznego, politycznego, ekonomicznego czy estetycznego, a przez to zerwania z nieobecnością i niewidzialnością Romów w polskim społeczeństwie. Podjęte w niej wątki świadomie odrzucały publicystykę i doraźność.

Sytuacja Romów we Wrocławiu

We Wrocławiu nie sposób pominąć lokalnej sytuacji. Właśnie toczy się proces miasto kontra Romowie Rumuńscy. Powody, które stoją za decyzją o migracji bywają różne, mogą wiązać się z chęcią poprawy warunków i standardu życia, podjęciem studiów, nowej pracy czy obawą o własne życie i zdrowie. Nie jest to istotne. Każdy z nas ma prawo do zamieszkania tam gdzie mu się podoba. Romowie z Rumunii także są obywatelami Unii Europejskiej. Nie muszą się zatem ze swoich decyzji tłumaczyć. Przeciwnie: mogą i mają prawo prosić o pomoc lokalnych władz. A na dodatek owa pomoc powinna im być udzielona. Problem respektowania ich praw leży po stronie społeczeństw większościowych. Wprawia to w dezorientację i powoduje rozdrażnienie.

Problem migracji

Dlaczego się tak dzieje? Podważenie związku miejsca urodzenia z miejscem zamieszkania, ale przede wszystkim – miejsca narodzenia a narodowością – wyznacza kryzys związku między człowiekiem i obywatelem. Zatem separację tego co humanitarne od tego co polityczne. Dlatego Wrocławska odsłona wystawy zyskała aneks skoncentrowany na tej tematyce. Przede wszystkim rozważaniu problemu migracji i kategorii nomadyzmu. Badacze tego problemu twierdzą, że idea nomadyzmu, jako taka, jest tylko rasistowską projekcją, mającą tłumaczyć romskie migracje i odwrócić uwagę od ich prawdziwych przyczyn: odrzucenia, wykluczenia, ewikcji. Co zamazuje realne: ekonomiczne i społeczne powody migracji. Zło tkwi dziś w stereotypach legitymujących „inność” Romów: ich nieodpowiedzialność, niestałość i prymitywizm.

Tytuł wystawy „Domy srebrne jak namioty” jest cytatem z wiersza Papuszy „Przychodzę do Was”. Tytuł aneksu to inny jego fragment – ostatnie wersy: “byście wszystkich przyjąć chcieli/ żebyście czarnej nocy nie czynili/ w biały dzień.”

Pierwsza ekspozycja wystawy „Domy srebrne jak namioty” odbyła się w zeszłym roku w Narodowej Galerii Zachęta w Warszawie.

Dodaj komentarz