Narodziny we wrocławskim zoo. Na świat przyszedł hipopotam karłowaty

Hipopotamy karłowate są gatunkiem zagrożonym wyginięciem, występującym tylko w czterech krajach Afryki Zachodniej - Sierra Leone, Liberii, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Gwinei. Szacuje się, że pozostało ich 200-600 osobników. W 93 ogrodach zoologicznych na świecie żyje ich 220, a narodziny takich maluchów należą do niecodziennych wydarzeń. W ciągu ostatnich 12 miesięcy urodziło się ich w ogrodach 15. Nasz maluch jest 16.

We wrocławskim zoo to czwarte młode samicy Elpuni (20 l.) i samca Carlosa (31 l.), potomstwo – Psota, Euforio i Luna, po odchowaniu wyjechało do innych ogrodów zoologicznych. Ostatnie narodziny miały miejsce w poniedziałek 15 maja 2017 r. Dlaczego jest to niezwykłe wydarzenie? Ponieważ hipopotamy karłowate to kolejny gatunek, którego liczebność szybko spada w środowisku naturalnym, a hodowla w ogrodzie zoologicznym, staje się jednym ze sposobów na przetrwanie gatunku. Jak pokazują najnowsze badania, przeprowadzone w latach 2010-2014 przez zespół pod przewodnictwem Dr. Anniki Hillers, Conservation Scientist, RSPB Centre for Conservation Science, należy zweryfikować program ochrony hipopotama karłowatego, bo obecny system jest niewystarczający.

Hipopotama karłowatego określa się mianem „nieuchwytnego”, ponieważ trudno go spotkać w środowisku naturalnym. Powodem jest wąski obszar występowania – cztery kraje, środowisko życia – zalesione i podmokłe tereny oraz działalność człowieka – rozwój rolnictwa, pozyskiwanie drewna i górnictwo, które powodują zmniejszanie się siedlisk hipopotamów i ich fragmentację. Prowadzą samotniczy i dość skryty tryb życia, dlatego znajomość ich biologii czy występowania i zachowań w środowisku naturalnym, są dużo mniej znane niż hipopotamów nilowych.

Nie ma też wiarygodnych szacunków dotyczących liczebności populacji tego gatunku, ale uważa się, że mieści się w przedziale od 200 do 600 osobników.

Do badań wykorzystano kilka narzędzi w tym fotopułapki, tropienie śladów, kwestionariusze ankietowe wśród lokalnych mieszkańców. Podczas badań polowych zarejestrowano ok. 50 tys. kontaktów z hipopotamami karłowatymi poprzez znalezienie odchodów, tropów, śladów w miejscach żerowania i bezpośrednią obserwację. Pokazały, że hipopotamy karłowate zamieszkują tereny sąsiadujące z większymi rzekami, ale rzadko chronione obszary. W większości przypadków, ok. 80%, spotykano je bowiem poza terenami parków i rezerwatów. To pokazuje, że należy zweryfikować obszary chronione i nawiązać ścisłą współpracę ze społecznością lokalną na rzecz ochrony hipopotamów karłowatych.

Hipopotamy karłowate nie przetrwają bez wsparcia swoich sąsiadów – ludzi, dlatego działania angażujące lokalną społecznością ruszyły już w marcu 2016 r. Ich celem jest przede wszystkim podnoszenie świadomości ekologicznej związanej z ochroną lokalnej bioróżnorodności, w tym hipopotama karłowatego. Stąd spotkania z mieszkańcami miejscowości sąsiadujących z terenami występowania hipopotamów czy działania edukacyjne prowadzone w szkołach, a także produkcja i dystrybucja materiałów edukacyjnych, jak plakaty, naklejki na zderzak, arkusze informacyjne o gatunkach i koszulki.

Przykładem skutecznego działania jest pilotażowy program wdrożony w The Gola Rainforest National Park (GRNP) pod nazwą “Community Youth Conservation Volunteer programme”.  Zaangażowano do niego młode, bezrobotne osoby, które aktywnie angażują się w ochronę zagrożonych gatunków. Powstały dwie grupy wolontariuszy, z których jedna skupiła się na hipopotamach karłowatych. Ich zadaniem jest przeprowadzanie comiesięcznych badań ankietowych wśród mieszkańców okolic parku i prowadzenie zajęć edukacyjnych z dziećmi. Obecnie trwają prace nad podsumowaniem pierwszego roku programu pilotażowego i z niecierpliwością czekamy na wyniki.

Dodaj komentarz